23 juli 2020

Compleet afhankelijk van het AOV

“De keuzes die organisaties maken zijn niet altijd te volgen. Het geeft cliënten vertrouwen als organisaties duidelijke uitleg over hun keuzes geven. We hebben de afgelopen maanden gemerkt dat cliënten hun zeggenschap kwijtraken. Niet meer kunnen reizen is daar een concreet voorbeeld van. Gezonde mensen mochten op een bepaald moment weer gaan reizen en hierover zelf beslissen. Voor reizigers met een beperking werd besloten of hun reis noodzakelijk was of niet. Een vorm van ongelijkheid die onaanvaardbaar is, vinden wij. Mensen met een beperking zijn afhankelijk van voorzieningen; ze kunnen net als iedereen hun eigen afwegingen maken,” aldus Fatima Ouariachi, onze beleidsmedewerker Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo).

 

Informatie ontbreekt

De ervaringen van Jennifer en José geven een duidelijk beeld van de problematiek. Jennifer: "Ik vind het heel spannend om te reizen, maar mijn zin om weer iets te ondernemen is sterker. Vorige week ben ik voor het eerst met het Aanvullend Openbaar Vervoer (AOV) gegaan. Daar liep ik tegen behoorlijk wat dingen aan. Ik heb dit nooit eerder gedaan dus hoe werkt het?

 

Belangrijkste struikelblok is dat ik heldere informatie mis. Het begon ermee dat ik bij het reserveren blijkbaar een account nodig had, zodat ze geld kunnen afschrijven. Die informatie had ik niet van tevoren gekregen. Gelukkig was ik geholpen met een noodaccount en kon ik een rit boeken. 

 

Uitleg over regels

Had ik mooi een mondkapje op maar de chauffeur niet. Dat begreep ik niet goed. Lastig is ook dat de chauffeur in de auto blijft zitten. Ik ben niet blind, maar slechtziend, dus ik vind die auto uiteindelijk wel. Alhoewel ik bijna ergens anders was ingestapt. Maar hoe is dat dan voor blinde mensen? 

 

Deze week ben ik weer op pad geweest en dit keer haalde een chauffer mij op die ik ken. Dat scheelde enorm. Ook hij had geen mondkapje op. Deze keer durfde ik te vragen waarom: hij gaf aan dat chauffeurs geen kapje op hoeven, omdat ze in een cabine zitten.

 

Het scherm tussen de chauffeur en de inzittenden zou moeten beschermen tegen grote druppels. Tegen kleine druppels helpt het om goed te ventileren, dus daarom staan de ramen wagenwijd open. Ik snap dat wel, maar het is allesbehalve comfortabel.

 

En hoe zit het dan met schoonmaken? De chauffeur moet na iedere rit schoonmaken, maar ik heb het zowel voor mijn rit als erna niet gezien. Bij vragen aan de gemeente verwijzen ze me naar een protocol*. Daarin staat onder andere dat ritten alleen gemaakt worden voor urgente zaken. Maar wat is urgent? En is het dan in orde dat ik nu reis? Ik mis goede informatie."

 

Gemengde gevoelens

Ook José heeft gemengde gevoelens over het reizen met het AOV. “Ik ben heel blij dat het weer mogelijk is om gebruik te maken van het AOV, maar het ging niet zonder slag of stoot. Ik kon alleen telefonisch boeken, en niet zoals normaal via de website of de app. Dat werd in eerste instantie niet duidelijk op de website van vervoerder RMC.

 

De eerste keer moest echt heel veel uitleggen om de rit voor elkaar te krijgen. Ik heb aangegeven dat ik compleet afhankelijk van hen ben om van A naar B te komen. Ik ben geopereerd en moest naar Amsterdam voor orthopedische schoenen. Als ik niet ga, dan duurt het misschien wel weer weken voordat ik er weer terecht kan. Bij hoge uitzondering konden ze mij ophalen. 

 

Ook ben ik mantelzorger van mijn moeder die in Haarlem woont. Omdat ik geen zin meer had om de discussie aan te gaan over een rit, ben ik met mijn driewieler van Amsterdam naar Haarlem gefietst. Ik heb daar nog steeds fysiek last van.”

 

Eigen interpretatie

Net als Jennifer ervaart ook José dat chauffeurs de regels op hun eigen manier invullen: “Sommigen dragen wel handschoenen bij het vastzetten van de rolstoel en anderen niet. Iedereen pakt het op zijn eigen manier aan. Ik zie de chauffeurs verder niets ontsmetten, wel dat mensen soms hun eigen middeltje meenemen.

 

Mondkapjes dragen ze niet. Wel gek, want ze zijn de hele dag op pad en zien veel mensen. De afgelopen 2 ritten verliepen wel soepel. Fijn dat ik weer online kan boeken en dat er weer combinatieritten mogelijk zijn. Gelukkig hoef ik niet meer op de fiets van Haarlem naar Amsterdam.”

 

Voorkom onnodige zorgen

Fatima: "Wat uit de ervaringen van deze 2 reizigers blijkt, is dat mensen behoefte hebben aan duidelijke informatie over de veiligheidsmaatregelen. Organisaties verwachten van cliënten dat zij de richtlijnen volgen. Dan komt het vreemd over dat chauffeurs geen mondkapjes dragen. Daar is dus een verklaring voor, maar als mensen het niet weten maken ze zich onnodig zorgen. Het geeft iedereen rust als medewerkers mensen ook mondeling uitleg geven. En niet alleen via de website. 

 

Hulp bieden essentieel

Dat chauffeurs van het AOV een slechtziende reiziger niet helpen met instappen, vinden wij kwalijk. Die hulp is een essentieel onderdeel van het reizen met Aanvullend Openbaar Vervoer. Als mensen geen hulp nodig hebben, gaan ze wel met het gewone openbaar vervoer. Wij hebben in onze brief aan de gemeenteraad erop aangedrongen dat de chauffeurs mensen blijven helpen met instappen.

 

Volgens de GGD kan dat gewoon als reizigers geen klachten hebben en een mondkapje dragen en als chauffeurs regelmatig hun handen reinigen. Dan zijn de chauffeurs én de reizigers beschermd. Gelukkig heeft ook het ministerie van Volksgezondheid inmiddels heel duidelijk gezegd dat medewerkers die hulpbehoevende mensen helpen, hen kunnen aanraken en geen afstand hoeven te houden."

Terug naar het nieuwsoverzicht »

---