26 september 2012
Eerste onderzoek spoedeisende psychiatrie vanuit cliëntenperspectief
Op donderdag 27 september presenteerde Cliëntenbelang Amsterdam een onderzoek naar de Spoedeisende Psychiatrie in Amsterdam (SPA) `Eigen regie in crisis`. Het onderzoek is bijzonder, omdat het de eerste keer is dat cliënten geraadpleegd zijn over hun ervaringen vlak na binnenkomst bij de Spoedeisende Psychiatrie. Centraal stond de vraag of cliënten genoeg eigen regie konden houden tijden hun crisis.
Een belangrijke conclusie is dat veel cliënten vinden dat ze niet goed geïnformeerd worden over wat er met hen aan de hand is en welke behandeling volgt. De SPA geeft wel informatie, maar dit komt niet altijd goed over. Informatie over de behandeling is van groot belang voor cliënten. Meer weten geeft ook meer kans grip op de situatie te houden. Daarnaast geven cliënten aan te weinig betrokken te worden bij hun behandeling. Zeker cliënten die al eerder een crisis mee maakten, hebben zelf ideeën over welke aanpak werkt. Klik hier om de resultaten van het onderzoek te downloaden.
Aanbevelingen
Eén van de vijftien aanbevelingen is dan ook dat cliënten de mogelijkheid moeten krijgen gesprekken tussen medewerkers over hun behandeling bij te wonen. Een andere manier om de eigen regie beter in handen houden is het inzetten van de Crisiskaart van Cliëntenbelang Amsterdam. Op deze kaart, die de cliënt zelf invult, staat wat de beste aanpak is bij een crisis. De Crisiskaart is niet bij alle cliënten bekend, en verdient meer promotie.
Een andere aanbeveling gaat over de inzet van ervaringsdeskundigen. Dit zijn mensen die zelf ervaring hebben (gehad) met een soortgelijke aandoening. Uit de interviews blijkt dat cliënten het fijn vinden hun verhaal te kunnen doen. De SPA zou daarom vaker gebruik moeten maken van ‘het luisterend oor’ van ervaringsdeskundigen.
Ervaringsdeskundigheid ingezet bij het onderzoek
De inzet van ervaringsdeskundigen is een doorslaggevende succesfactor geweest bij het afnemen van de interviews. De ervaringsdeskundigen wekten vertrouwen, waardoor cliënten graag meewerkten, ook al verkeerden ze op dat moment in een crisis. Cliënten vonden het daarnaast belangrijk dat de interviewer onafhankelijk was, dus niet verbonden aan de instelling.