Lees voor
Clientenbelang op Instagram Clientenbelang op Facebook Clientenbelang op Twitter LinkedIn YouTube

17 juli 2013

Juli column

`Dromen zijn bedrog` door Riet, vrijwilligster bij Cliëntenbelang Amsterdam.

Het is een drukte van jewelste in mijn hoofd. Tal van oude, mummieachtige, mannetjes en vrouwtjes hebben daar een vergadering belegd. Iedereen praat door elkaar en de aller-oudste slaat bij gebrek aan een tafel met een hamertje tegen de binnenkant van mijn schedel.

“Stilte dames en heren, wat is hier nu eigenlijk precies aan de hand? Wij slapen al 28 jaar en moeten nu ineens wakker worden. Waarvoor eigenlijk? Niet zo mopperen, zei een lief oud vrouwtje, zien jullie dan niet hoe ze maar ploetert die Riet, en dat ze, dag in dag uit,  maar in de weer is om een heel klein ietsepietsie te kunnen zien.

Ze loopt dapper in het rond met haar bril met camera en een chip in haar oog. Terwijl wij nu toch eigenlijk wel lang genoeg geslapen hebben! Het bleef even stil en daarna begon het hele stel weer tegelijk te praten. Na verloop van tijd was men het unaniem eens geworden. De bril met toebehoren kon afgezet worden en de chip mocht het oog weer uit. Men zou zelfstandig aan de slag gaan en mij het ietsepietsie zien geven zonder al de beslommeringen er omheen.

Ik had van een afstandje de hele vergadering gevolgd en begon nieuwsgierig om mij heen te kijken en warempel daar was mijn hand en daar mijn voet en naast mij een leuke man en daar was de kast en de spiegel en toen was ik wakker! Ik vond het heel jammer maar moest ook wel gniffelen. Logisch eigenlijk een dergelijke droom. Er gebeurt zoveel in korte tijd dat het nauwelijks te verwerken valt en daar helpen dromen natuurlijk uitstekend bij.

Ik droomde ook dat er een hittegolf was en mijn oudste kleindochter binnenkwam in een dikke gebreide broek met zwart-witte strepen. Op mijn vraag "Waarom trek je die broek in hemels naam aan?" was haar antwoord dat dit nu eenmaal moest; anders kon ik niet oefenen met mijn bionisch oog!

Het is nu vier weken geleden dat ik de bril met camera ben gaan dragen en het is genieten, maar ook afzien. Het vraagt veel van mijn energie en concentratie. Ik vind het nog steeds fantastisch om dit allemaal mee te kunnen maken. Wel mis ik contact met mensen die dit al eerder ervaren hebben. Ik krijg nog wel contact met een paar mensen in Europa om eens van gedachten te wisselen en ervaringen te delen.

Dit is nu mijn derde stukje over dit onderwerp en zo zoetjesaan wordt het wel weer tijd om de gewone draad van het leven weer op te pakken en het over andere onderwerpen te gaan hebben! Wellicht over een poosje weer eens een update?

 

terug naar het nieuws overzicht »

 

Deel dit artikel