4 juni 2025
Manifest voor mensgericht en doeltreffend hulpmiddelenbeleid
De gemeente Amsterdam heeft geen zicht op hoeveel mensen te lang wachten op een rolstoel of een ander hulpmiddel. Dat kan leiden tot schrijnende situaties, stelde de Rekenkamer Amsterdam in een kritisch rapport begin mei. Naar aanleiding van dat rapport hebben wij het Ervaringsboek Wmo - hulpmiddelen en een manifest voor mensgericht en doeltreffend Wmo - hulpmiddelenbeleid opgesteld. In het manifest hebben we concrete aanbevelingen geformuleerd voor de gemeente.
Op woensdag 4 juni jl. tijdens de commissievergadering Onderwijs, Zorg en Armoedebestrijding (OZA) hebben wij deze aangeboden aan wethouder Scholtes (Zorg) en raadsleden van de raadscommissie. De wethouder heeft toegezegd om samen met de betrokken partijen en gebruikers een verbeterplan op te stellen.
Structurele problemen
Amsterdammers met een beperking ondervinden dagelijks structurele problemen bij het verkrijgen en gebruik van noodzakelijke Wmo - hulpmiddelen. De basis is op orde, maar bij ingewikkelde hulpmiddelen gaat er erg veel mis vanaf de indicatiestelling tot aan de daadwerkelijke levering of reparatie van een hulpmiddel.
Wij zien in de praktijk dat maatwerk ontbreekt, doorlooptijden veel te lang zijn en communicatie en samenwerking tekortschieten. De uitvoering van het Amsterdamse hulpmiddelen beleid moet en kan beter.
Manifest en ervaringsboek
De afgelopen maanden hebben we ervaringen en verhalen opgehaald van Amsterdammers uit de dagelijkse praktijk. Er zijn Amsterdammers geïnterviewd en voorbeelden uit de praktijk verzameld via onze clientondersteuners en de Ombudsman Metropool Amsterdam. Daarnaast hebben we ervaringen van ergotherapeuten verzameld die tegen allerlei knelpunten aanlopen bij de aanvraag van hulpmiddelen.
Jaar in ongeschikte rolstoel
Zo zit een meisje van 14 sinds haar scoliose operatie al een jaar in een ongeschikte rolstoel waar ze niet meer met haar armen bij de wielen kan. Ze kan haar rolstoel niet meer zelf bedienen en is haar vrijheid en autonomie kwijt.
Meneer W. zat maanden opgesloten in huis, omdat hij zijn rolstoel door toegenomen pijnklachten niet meer kon gebruiken. Met zijn vrouw klopte hij overal aan, maar niemand wilde hen helpen.
Mevrouw N. kreeg een nieuwe elektrische rolstoel die nu negen maanden later nog steeds niet goed functioneert. Zo komt de voetensteun steeds op de voorwielen terecht en komt ze regelmatig klem te zitten. Dit zijn enkele voorbeelden van waar Amsterdammers dagelijks tegenaan lopen.
Deze en andere verhalen zijn verwerkt in het Ervaringsboek Wmo – Hulpmiddelen’.
