Lees voor
Clientenbelang op Instagram Clientenbelang op Facebook Clientenbelang op Twitter LinkedIn YouTube

22 april 2021

Mantelzorgers kunnen wel wat steun gebruiken

Zorgen voor je naaste als die ziek is of een beperking heeft? Dat doen maar liefst 4,4 miljoen mensen in Nederland. Mantelzorgers lopen regelmatig tegen hun grenzen aan, want waar ligt de grens tussen mantelzorger zijn of voltijds hulpverlener? Malène Duijst, onze coördinator van het Platform Mantelzorg Amsterdam (PMA) en onze cliëntondersteuner Erica Linger vertellen over wat het betekent om mantelzorger te zijn en hoe zij  beter ondersteund kunnen worden.

 

Vechten tegen het woord 

“Als mantelzorger is het vechten tegen het woord 'mantelzorger' ”, vertelt Malène die zelf op jonge leeftijd mantelzorger was. “Tijdens het mantelzorgen vergeet zowel de omgeving als de mantelzorger zelf, dat hij of zij ook een dochter, zoon of vriend is van degene die verzorgd wordt. Dit gaat vaak ten koste van de relatie.”

 

Ook Erica vindt dat de grens tussen mantelzorger en hulpverlener te vaag is: “De gemeente geeft daarin geen duidelijke richtlijnen. Als je je baan op een laag pitje moet zetten en geen tijd meer hebt voor jezelf of voor je gezin, ben je dan een mantelzorger of voltijds hulpverlener? Er moet duidelijkere informatie komen over waarop mantelzorgers recht hebben en waar zij terecht kunnen met hun vragen.”
 

KOPP/ KOV- kinderen

Wat er bovenaan de agenda van PMA staat? Kinderen van Ouders met Psychische Problemen (KOPP) en Kinderen van Ouders met een Verslaving (KOV) meer bekendheid geven. Het Trimbos-instituut deed onderzoek naar de grootte van deze groep. Nederland telt jaarlijks 405.000 ouders met een psychische stoornis en/of verslaving. Deze ouders hebben 577.000 kinderen, waarvan 423.000 kinderen 12 jaar of jonger zijn. 

 

KOPP en KOV- kinderen lopen een groter risico om vroeg of laat psychische problemen te krijgen of verslaafd te raken dan kinderen van ouders zonder deze problemen. Malène is hier zelf een voorbeeld van. Zij zorgde op 12-jarige leeftijd voor haar psychisch zieke moeder en deed het huishouden voor een gezin van 6 kinderen.

 

Op haar 17de liep ze weg van huis, omdat haar moeder steeds vaker agressief werd. KOPP- kind zijn heeft niet alleen haar jeugd, maar ook haar leven vele jaren later beïnvloed. Malène heeft last van voor KOPP-volwassenen herkenbare psychosomatische klachten: “Ik beoordeel elke situatie en sta de hele dag ‘aan’.”

 

De cirkel doorbreken

Terugkijkend op haar jeugd realiseert Malène dat ze nooit een kind heeft kunnen zijn: “Je kiest er als kind niet voor om voor je moeder te zorgen en bent overgeleverd aan de situatie. Er moet ruimte voor kinderen zijn om te praten en dat wat zij zeggen moet serieus genomen worden. Generatie op generatie geven problemen door.

 

Het is daarom ontzettend belangrijk om die cirkel te doorbreken. Een hulpverlener moet verantwoordelijkheid nemen voor huishoudelijke taken, niet een kind van 12 jaar. Daarnaast moeten we kinderen helpen om stappen te zetten als het thuis niet goed gaat. Waar vinden kinderen een organisatie met mensen die ingespeeld zijn op hun ervaringen?”

 

Signalen omzetten in ondersteuning

Naast het vergroten van de bewustwording over KOPP- en KOV-kinderen verzamelt het PMA signalen van mantelzorgers. Wat vinden mantelzorgers en hun naasten belangrijk? Waar lopen zij tegen aan? Deze signalen bespreekt het PMA onder andere met de gemeente, bedrijven en instellingen. Ook bieden wij mantelzorgers individuele ondersteuning aan mantelzorgers.

 

Erica: “Een mantelzorger heeft vaak geen opvang als het hem of haar teveel wordt. Er is te weinig informatie en het beleid verandert te vaak. Mantelzorgers kunnen bij ons terecht met vragen, zoals waar je een parkeervergunning of mantelzorgverklaring moet aanvragen. Daarnaast proberen mantelzorgers de zorg uit eigen zak te betalen, terwijl zij dat niet altijd kunnen. Wij kijken dan of er andere mogelijkheden zijn voor financiële ondersteuning.”


Mantelzorg wordt onderschat

Mantelzorger zijn wordt zwaar onderschat, vinden Malène en Erica. Beiden zetten zich er graag voor in om ervoor te zorgen dat mantelzorgers de ondersteuning krijgen die zij verdienen. Dat ook de mensen die geen zorg hebben voor een naaste, stilstaan bij de intensiviteit van het mantelzorgen. En dat er geduld en begrip is vanuit de omgeving. 

 

Terug naar het nieuwsoverzicht »

Gesprek laden

Deel dit artikel