22 december 2014
Toename conflicten over zorgdeclaraties
Patiënten moeten steeds meer zorgkosten zelf betalen. Zij worden daardoor ook vaker geconfronteerd met onduidelijke of foute facturen. Het aantal geschillen over declaraties neemt sterk toe, zo merkt ons Meldpunt. Wij worden steeds vaker gevraagd om te adviseren bij klachten over declaraties. Hieronder twee voorbeelden.
Case 1: Onvoldoende informatie over verschillende soorten second opinion
Mevrouw B. wilde een second opinion voor een gebitsbehandeling en had hiervoor vooraf nagevraagd bij haar zorgverzekeraar of dit werd vergoed. De zorgverzekeraar zegde dit toe. Na de second opinion ontving zij toch een factuur. De tandarts bleek een ander soort second opinion gedeclareerd te hebben bij de zorgverzekeraar dan de cliënt had aangevraagd.
De zorgverzekeraar zei niet te kunnen vergoeden als de tandarts de declaratie niet zou wijzigen. De tandarts weigerde de declaratie te wijzigen, omdat hij dan zou liegen. Een patstelling volgde, en de cliënt bleef achter met een hoge rekening.
De cliënt schakelde ons Meldpunt in. Zowel de arts als de zorgverzekeraar bleken niet meer duidelijkheid te kunnen geven en bleven naar elkaar wijzen. Vervolgens hebben wij geadviseerd een klacht bij een klachtencommissie in te dienen over de tandarts. Deze zou haar onvoldoende geïnformeerd hebben over het soort behandeling en de kosten ervan.
De klachtencommissie nam de zaak niet in behandeling, omdat het een financiële klacht betrof. Binnen de huidige wet is een klachtencommissie alleen bevoegd uitspraken te doen over gedragingen van zorgverleners, niet over wie de rekening moet betalen.
Het Meldpunt schreef daarop een brief en legde uit dat de cliënt alleen een oordeel vroeg over het niet of onvoldoende informeren over behandeling en zorgkosten, niet over wie de rekening moest betalen. De klachtencommissie is hiermee akkoord gegaan en neemt de klacht alsnog in behandeling.
Case 2: Wegblijftarief niet gecommuniceerd
Meneer A. ontving een rekening van meer dan € 200,- van een zorgverlener voor het niet komen op een eerste afspraak. Zijn verwijzer had deze afspraak gemaakt en hij had geen afspraakbevestiging gekregen. Ook was hij er niet van op de hoogte dat er kosten in rekening worden gebracht als een afspraak niet tijdig wordt afgezegd.
Bovendien vond hij geen informatie op de website over een zogenaamd wegblijftarief. Hij zocht meermaals contact met de zorgverlener; deze bleek niet gevoelig voor zijn argumenten en schakelde een incassobureau in. Cliënt belde bezorgd ons Meldpunt, want hij kon de rekening niet betalen.
Wij hebben de cliënt geadviseerd de zorgverlener en het incassobureau te vragen de rekening tijdelijk te laten ‘bevriezen’, en een klacht in te dienen bij de klachtencommissie van de zorgverlener. Deze gaf de cliënt gelijk. In principe mag een zorgverlener een wegblijftarief in rekening brengen. Dit mag echter alleen als de cliënt vooraf geïnformeerd is over de tarieven en voorwaarden, inclusief het wegblijftarief.
Ook kan de zorgverlener cliënten beter een afspraakbevestiging sturen om dit soort conflicten te voorkomen. Ondanks deze uitspraak van de klachtencommissie weigert de zorgverlener de rekening in te trekken. Gelukkig heeft de beroepsvereniging waarbij de zorgverlener is aangesloten, aangeboden verder te bemiddelen.
In conflict over zorgdeclaraties?
Komt u er met uw zorgverlener en zorgverzekeraar niet uit? Neemt u dan contact op met ons Meldpunt. Wij adviseren over de vervolgstappen die u het beste kunt zetten. Op werkdagen zijn we tussen 10.00 - 14.00 uur bereikbaar op (020) 57 77 999. U kunt ons ook mailen via meldpunt@clientenbelangamsterdam.nl